Na bijna 50 jaar het laatste rondje over de bouw met Jan Pronk

Met de hamer en de zaag in z’n hand startte Jan Pronk 49 jaar geleden in de bouwsector als timmerman. Begonnen op de Zuid-Hollandse zand- en veengronden werkte hij zich op tot uitvoerder bij Dura Vermeer, door technische kennis en ervaring die hij in de loop der jaren opdeed en de kansen die hij aangreep. Ruim 25 jaar nadat hij bij Dura Vermeer begon, zwaait hij op 1 november af. Zijn bijzondere passie voor de bouw neemt hij mee.

Jan kreeg het van jongs af aan al mee. Zijn vader was timmerman en logischerwijs voor Jan werd hij dat ook. Na een opleiding aan de LTS is hij direct aan de slag gegaan bij een bouwbedrijf in Den Haag. Hij werkte aan diverse projecten in de regio. Via via werd Jan gevraagd om bij Dura Vermeer aan de slag te gaan. Dura Vermeer was geen onbekende voor Jan en met de goede indruk die hij had, stapte hij over.

Daar doen we het voor

Inmiddels heeft Jan een echt groengeel hart. Hij gaat nog steeds elke dag met plezier naar zijn werk. ‘Het is mooi om te zien dat je werk direct resultaten oplevert en dat je samen met het team projecten oplevert die van grote waarde zijn voor de gehele omgeving. Van kantoren tot parkeergarages en van complexe appartementengebouwen tot grondgebonden woningen. Bij dat laatste denk ik direct aan TudorPark in Hoofddorp, waar de laatste bouwvelden binnenkort opgeleverd worden. Bij eerdere fases zie je hoe die vorm hebben gekregen. Van mooie pleintjes tot aan de wateren met groen. Bewoners richten hun tuinen prachtig in. Kinderen spelen op straat. Daar doen we het allemaal voor. Een fijne, groene buurt voor iedereen! Net als bij mijn allerlaatste project, de gebiedsontwikkeling Wickengaard in Schalkwijk, waar we volop aan het opleveren zijn. Op dit project sluit ik de deur van de bouwkeet definitief. Misschien kan ik het niet laten om over een jaar nog eens langs te rijden om te zien welke gordijnen achter de ramen hangen'. 

Met zijn tijd mee

De resultaten komen niet vanzelf. Waar Jan zijn carrière begon met eenvoudige gereedschappen en traditionele technieken, is de sector nu doordrenkt van geavanceerde technologieën en strikte veiligheidsprotocollen. Meegaan met deze veranderingen was cruciaal; niet alleen om relevant te blijven, maar ook om de veiligheid op de bouw te waarborgen en de efficiëntie van projecten te verbeteren. ‘Ik had, toen ik begon, nooit kunnen bedenken hoe de erg de bouwsector zou veranderen. Dat bedoel ik niet negatief, de veranderingen zijn noodzakelijk maar betekenen wel dat je continu mee moet bewegen en open moet staan voor verbeteringen om te voorkomen dat je achter de feiten aanloopt.’

Dit heeft Jan niet alleen ontwikkeld tot bekwame vakman, maar in zijn rol heeft hij ook menig collega de kneepjes van het vak bijgebracht. ‘Waar de jonge garde mij scherp hield met de nieuwste technologische ontwikkelingen, kon ik hen juist weer veel praktijkkennis bijbrengen. Dat vond ik echt geweldig. De begeleiding van stagiaires en starters en hen meenemen in alle facetten van de bouw buiten. Hoewel het werk steeds digitaler is geworden, vind ik het belangrijk dat je je gezicht als uitvoerder ook veel buiten laat zien en zelf ziet wat er gebeurt op jouw bouwplaats. Dat zou ik dan ook meegeven aan de volgende generatie uitvoerders.’

Trots

Nu het eind in zicht is, blikt Jan vol trots terug op zijn carrière. ‘Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op alle projecten waar ik mijn bijdrage aan heb kunnen leveren. Ieder project heeft zijn eigen bijzonderheden en uitdagingen. Juist die variatie in projecten maakt dat ik dit werk al bijna 50 jaar vol enthousiasme doe.’ Op een aantal projecten uit zijn loopbaan is Jan extra trots, bijvoorbeeld de bouw een kantoortoren op IJDock in Amsterdam, waarin onder andere de Dienst Waterpolitie van de KLPD gevestigd is. ‘Zowel bouwkundig als logistiek gezien was dat een huzarenstukje. Het kantoorgebouw is voorzien van diverse bouwkundige hoogstandjes én is gelegen op een (schier)eiland met slechts één op- en afrit. Al met al een hele uitdaging, maar wat ben ik er trots op. De foto’s van toen bewaar ik nog altijd goed.’

Van hamer naar hengel

Bang voor een zwart gat na zijn pensioen is Jan niet. Zijn spreekwoordelijke hamer gaat de kast in, maar van stilzitten is geen sprake. ‘Ik kijk ernaar uit straks geen wekker meer te hoeven zetten en meer tijd te hebben voor mijn hobby's. Wandelen en fietsen met mijn vrouw bijvoorbeeld, maar het meeste plezier haal ik misschien nog wel uit vissen. Lekker met een hengel op pad en op snoeken en karpers vissen.’ De bouw helemaal de rug toekeren doet hij niet: ‘Ik heb een grote tuin en moet daar nog genoeg in doen. Verder klus ik ook graag. Daar heb ik straks meer tijd voor en kijk ik naar uit.’