Glazen wanden uit Rembrandt Park One krijgen tweede leven in MBO Utrecht

Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn: bij de transformatie van het voormalige Ringparkgebouw in Amsterdam, inmiddels genaamd Rembrandt Park One, waren glazen wanden over; en bij de renovatie van MBO Utrecht waren glazen wanden nodig. Met de duurzaamheidsambities van Dura Vermeer in het achterhoofd, besloten bouwplaatsmanager Jhon Mol en werkvoorbereider Melvin Kropf de handen ineen te slaan: “Alle kleine beetjes helpen.” 

Het was puur toeval, vertelt Melvin Kropf, werkvoorbereider voor het project MBO Utrecht, over de vondst van de glazen afscheidingswanden. Sterker nog, de opdrachtgever op zijn project had de raamkozijnen wegens budgettaire overwegingen zelfs al uit het ontwerp geschrapt en vervangen voor daklichten. De teleurstelling bij de opdrachtgever was groot, maar ruimte in het budget voor een andere oplossing was er gewoonweg niet. Tenminste, tot het uitvoeringsteam van MBO Utrecht een bezoek bracht aan het project van collega Jhon Mol die als bouwplaatsmanager werkt aan de transformatie van Rembrandt Park One in Amsterdam.  

Voor het oprapen

“Het uitvoeringsteam stuitte in het gebouw op glazen wanden die afgevoerd zouden worden naar de stort”, vertelt Melvin. “Zo ontstond het idee om de glazen wanden uit Rembrandt Park One toe te passen in het ontwerp voor MBO Utrecht. De opdrachtgever was enthousiast over het idee en zo is het balletje gaan rollen.” Jhon voegt toe dat het een kwestie van geluk is dat de wanden nog niet geclaimd waren. De circulaire sloper, die op dat moment middenin de werkzaamheden zat, had namelijk eerste keus. “Alles wat zij uit het pand kunnen én willen oogsten is hun opbrengst. Maar aangezien zij geen opkoper konden vinden, hadden zij de wanden al afgeschreven. Ze lagen dus gratis voor het oprapen.” De wanden vormden daarmee een circulaire én budgettaire kans voor de opdrachtgever van MBO Utrecht aangezien de glazen wanden ten opzichte van de daklichten een stuk goedkoper waren. 

Te mooi om waar te zijn?

Werkvoorbereider Melvin Kropf was direct enthousiast, maar er zat druk op de ketel. Jhon legt uit: “We zaten met een strakke planning. Op zo’n groot project moet je snel oogsten, want anders kan je ervan uitgaan dat het beschadigt.” Melvin startte direct een onderzoek naar de mogelijkheid op hergebruik. Wat bleek? Met minimale aanpassingen konden de wanden passend worden gemaakt als afscheidingswanden voor een aantal klaslokalen en vergaderruimtes. “Het was bijna te mooi om waar te zijn”, lacht hij. Maar de opdrachtgever moest ook nog akkoord gaan, want bij hergebruikte producten is er de kans dat er gebruikssporen aanwezig zijn. Het deerde de opdrachtgever niet. De wanden sloten aan bij hun duurzaamheidsambities en het maakte het transparante beeld dat ze in eerste instantie voor ogen hadden weer mogelijk. 

Perfecte oplossing

Binnen een paar weken is het plan tot uitvoering gekomen. Melvin: “Onze projectleider kende uit zijn arbeidsverleden iemand die goed is in het specialistische werk van het demonteren en herplaatsen van de wanden en opslag kon bij ons op de bouwplaats.” Jhon voegt lachend toe: “En mijn rol was om de wanden in de tussentijd met mijn leven te bewaken.” De glazen afscheidingswanden zijn zo’n jaar geleden uit Rembrandt Park One geoogst en begin april geplaatst op hun nieuwe locatie in het schoolgebouw van MBO Utrecht. Melvin is meer dan tevreden: “Het was de perfecte oplossing. Het ziet er supermooi uit.” 

Kansen

De toevallige vondst van de glazen wanden, zette de collega’s aan het denken. “Het zou natuurlijk nog mooier zijn geweest als het geen toeval was”, aldus Jhon. “Onze duurzaamheidsambitie is: hoe meer hergebruik, hoe beter, maar er zijn nog wat slagen te slaan om die circulaire gedachte de standaard te maken.” Volgens de bouwplaatsmanager staat de grote gedragsverandering die volgens hem moet plaatsvinden in de markt en de voorbereiding, nog in de kinderschoenen: “Als er in de voorbereiding geen prioriteit aan is gegeven, is het in de uitvoering moeilijk er rekening mee te houden. Ik zit dan in de flow, we moeten door en hebben simpelweg niet de tijd bij elk materiaal stil staan.” 

Bewustwording

Toch probeert Jhon ook vanuit zijn rol een steen bij te dragen. “We hebben sinds kort een appgroep met uitvoerders waarin we foto’s van materialen delen met de vraag of iemand het kan gebruiken. Het hergebruik van de glazen wanden heeft mij hier alerter op gemaakt.” Ook werkvoorbereider Melvin geeft toe dat het circulaire denken én bouwen bij hem nog niet vanzelfsprekend is. “Het zit nog niet standaard in mijn hoofd tijdens de voorbereiding. Het is procesmatig ook best lastig. We hebben geen vaste partijen voor demontage, transport en opslag. Ik zie daarom een grote kans voor Urban Miner van Dura Vermeer. Onze eigen interne marktplaats en opslaglocatie voor gebruikte materialen.” 

Duurzaamheid is de norm

Van de meerwaarde van het hergebruiken van materialen zijn de mannen overtuigd. Jhon: “Het verbaast mij nog steeds hoeveel materialen we afvoeren. Dat moet anders kunnen.” Melvin knikt mee: “We kunnen onze aarde met het oog op het klimaatprobleem niet blijven uitputten. Hergebruik van materialen scheelt gigantisch in uitstoot.” Ze vestigen hoop op de nieuwe generatie bouwers en duurzaamheidsambities van Dura Vermeer. “Voor de jongens en meiden die nu van school komen is duurzaamheid de norm. Dat werkt aanstekelijk. En ook dankzij de duurzaamheidsambities van Dura Vermeer begint het bij ons ook steeds meer te landen. Alle kleine beetjes helpen. Samen maken we het verschil.”