Blog: Monique den Hertog, projectmanager
In de bijna twintig jaar dat Monique den Hertog bij Dura Vermeer werkt, bekleedde ze allerlei mooie functies, waaronder verhardingsadviseur, ontwerpregisseur, procesmanager en projectleider. Geboden kansen grijpt ze. Niet alleen op het werk, maar ook op het hockeyveld.
‘Doorgroeien binnen Dura Vermeer gaat heel organisch. Kansen liggen er, je hoeft ze alleen maar te pakken.’
‘Van kleins af aan speel ik hockey, maar ik ben tegenwoordig ook betrokken als aanvoerder, coach en trouwe supporter van mijn twee zoons. Onderdeel zijn van een groep en een hecht teamgevoel creëren vind ik erg belangrijk, zowel op werk als privé. Mijn gezin staat dan ook met stip op één. Ik heb een drukke en verantwoordelijke baan, maar samen avondeten is belangrijk voor me. Dat moment is echt van ons. De aandacht voor elkaar en samen de dag doorspreken; ik laad er helemaal van op.
De achterdeur staat bij ons ook altijd voor iedereen open. Ik geniet van die huiselijke sfeer en gezelligheid: ik moet er niet aan denken om iedere avond en weekend volgeboekt te zijn. Op werk is dit eigenlijk precies andersom. Bij Dura Vermeer kreeg ik telkens weer een mooie kans om door te groeien. Dat gaat heel organisch.
Oog voor jou
Hecht team
GAME CHANGER
Dat ik in de bouw zou gaan werken, was al snel duidelijk. Ik kan me nog goed herinneren dat ik als klein meisje met mijn driewieler over de A73 Maasbrug fietste in Heumen. De A73 is aangelegd door Dura Vermeer en op zondag gingen we er vaak op de bouwplaats kijken. De A73 was de eerste snelweg in Oost-Brabant en ik vond het heel mooi om te zien hoe een wals zo’n grote zandvlakte verdichtte. Ook zal ik altijd het gevoel onthouden dat ik kreeg toen we op een schoolreisje naar Den Haag met de bus onder het Prins Clausplein doorreden. Die wirwar aan wegen! Heel gaaf.
Niet gek dus, dat ik na mijn studie Civiele Techniek bij Dura Vermeer terechtkwam. De eerste vijf jaar hield ik me als verhardingsadviseur bezig met verhardingsconstructies, innovaties en productontwikkeling rondom asfalt. Toen ik aangaf meer op de projecten zelf te willen zitten, kreeg ik in 2007 de kans om de kar te trekken van een intern engineersteam in de regio. De projecten werden steeds groter, en dat smaakte keer op keer naar meer. Mijn ambities zijn serieus opgepakt door Dura Vermeer. Ik kwam als procesmanager bij Dura Vermeer Infra Landelijke Projecten terecht en kwam daar in aanraking met een railproject. Wat vond ik dat gaaf! Als projectmanager werd ik vervolgens voor meer railprojecten gevraagd, en ben uiteindelijk overgestapt naar Dura Vermeer Railinfra.
DE CHARME VAN RAIL
Momenteel draai ik een project in Eindhoven. In opdracht van ProRail bouwen we hier nieuwe opstelsporen en serviceperrons voor de NS. Omdat het een bestaande locatie is die we opbreken, komen we veel verrassingen tegen. Zo stuitten we tijdens het boren in de ondergrond op een oude draaischrijf. Dat zijn leuke uitdagingen om op te lossen. We werken op een emplacement, dus het is soms echt puzzelen. De samenwerking en afstemming met alle disciplines, partners en stakeholders is dan heel erg belangrijk.
Railprojecten zijn vaak grote integrale projecten waar je met verschillende disciplines tegelijk op zit. Iedere discipline heeft zijn eigen achtergrond en type mensen. Hoe iedereen toch zo fijn met elkaar samenwerkt en vooraf in de planning alles weet te matchen, vind ik echt uniek. De gunfactor en passie in deze branche is fantastisch om te zien. Tijdens buitendienststellingen is het 24 uur per dag hard werken onder hoge druk om te zorgen dat de trein op maandagochtend vijf uur weer rijdt. Hoe gaaf is het dat we dat gezamenlijk zo mooi en strak regelen? Ik ben trots hier onderdeel van uit te maken.
OP M’N PLEK
Ik ben dankbaar voor de kansen die mij binnen Dura Vermeer geboden zijn. Het is echt een werkgever die kijkt naar de mens. Je krijgt volop groeimogelijkheden, daar ben ik een mooi voorbeeld van. Ik vind het knap hoe zo’n grote organisatie zo persoonlijk blijft. Zit ik hier nog twintig jaar? Zolang de mogelijkheden er zijn en ik omringd ben met fijne collega’s zie ik geen reden om weg te gaan. Ik zit op m’n plek.’