Blog: Pim Diks, uitvoerder
Binnen zitten vindt Pim Diks maar niets. Op het werk is hij als uitvoerder bij Dura Vermeer de schakel tussen binnen en buiten en in de avonden en weekenden vind je hem tussen zijn maten op het rugbyveld. Wat beide activiteiten gemeen hebben? Kameraadschap en teamwork!
‘Ik krijg kansen, goede begeleiding én verantwoordelijkheid. Alle ingrediënten om je eigen ambities waar te kunnen maken’.
‘Mensen vragen vaak wat ik nou zo mooi vind aan rugby. Simpel, zeg ik dan. Rugby is voor mij een ultieme krachtmeting tussen het individu en het team. Iedereen op het veld heeft evenveel verantwoordelijkheid. Werk je niet samen, dan gaat het mis. Die groepsdynamiek is uitdagend én verslavend. En de altijd gezellige derde helft helpt natuurlijk ook mee!
Op mijn werk ervaar ik hetzelfde. Het is een teamspel om de uitvoering van een groot infraproject voor elkaar te krijgen. Ik moet zorgen dat het hele team er is, weet wat ze moeten doen en zorgen dat de spullen er zijn zodat ze aan de slag kunnen. Het fijne aan de werkcultuur binnen Dura Vermeer is dat iedereen ook nog eens heel betrokken is. Het voelt als een klein bedrijf, maar heeft alle voordelen van een grote organisatie.
Verschil maken
Uitlaatklep
IMPACT MAKEN
De uitlaatklep van rugby is voor mij belangrijk, want ik start mijn dagen vroeg met een kop koffie in de keet. Daar nemen we met het team de laatste planning door en zorg ik dat iedereen buiten aan de slag kan. Vervolgens heb ik vergaderingen, doe de administratie en regel de afroep van materieel. Als uitvoerder ben je veel aan het regelen en coördineren. Je bent de verbindende schakel tussen binnen en buiten en ziet een project letterlijk om je heen groeien.
Dat is precies wat ik zo leuk vind aan infraprojecten. De grootsheid van de werken! Van bruggen tot snelwegen; je maakt werken die héél veel mensen gaan gebruiken. Soms gaat het om klussen die je in twee maanden moet klaren, maar soms ook in twee nachten. Die uitdaging en afwisseling maakt dat ik hier op mijn plek zit.
Kameraadschap en teamwork
PROJECT ENGWEG
Ik ben rechtstreeks vanuit mijn opleiding begonnen bij Dura Vermeer. Het voelde goed. De onderlinge sfeer, de mensen. Het klikte gewoon. Dat is een onderbuikgevoel dat lastig te omschrijven is. Twee jaar lang liep ik mee met ervaren uitvoerders. Nu sta ik sinds een jaar op eigen benen en draai een groot reconstructiewerk in Amersfoort. Dura Vermeer zei tegen me: ‘Pim, wij denken dat jij dit kan, dus laat maar zien!’ Die kans heb ik natuurlijk met beide handen gegrepen.
Het project betreft het vervangen van een zestig jaar oude riolering in een woonwijk. Dat doen we met diverse duurzame en slimme oplossingen. Zo installeren we naast een nieuw vuilwaterriool ook een hemelwaterriool voor het regenwater, zodat het regenwater niet naar de rioolzuivering gaat, maar weer duurzaam in de natuur terechtkomt. Op het project zetten we elektrisch materieel in, zoals een elektrische kraan. Het project kent dus een aantal gave vernieuwingen en ik mag de hele begeleiding verzorgen.
KINDERDROOM
Stiekem is mijn werk een kinderdroom die uitkomt. De bouw is er bij mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader zit in de woningbouw en toen ik klein was ging ik altijd mee als er groot grondverzet plaatsvond. Al die kranen en graafmachines, prachtig vond ik dat! De bouw heeft me toen gegrepen en nooit meer losgelaten.
Mijn eigen avontuur bij Dura Vermeer is eigenlijk nog maar net begonnen. Ik wil graag uitgroeien tot projectleider. Een ambitie die ik hardop heb uitgesproken. Dura Vermeer doet er alles aan om te zorgen dat ik de komende tijd veel ervaring op kan doen op een diversiteit aan projecten. Die steun voelt fijn. Ze hebben oog voor mij als individu. Leren mag ik hier met vallen en opstaan. We laten elkaar niet los, maar voelen ons samen verantwoordelijk voor het eindresultaat. Dát is pas teamsport!