De bouw een mannenwereld? Alleen als we het zo blijven benaderen

Door Monica Melis

Kijk je naar de bouwbranche, dan is de verhouding man-vrouw zeker nog niet in balans. Maar het idee dat het vooral ‘mannenwerk’ is, is allang achterhaald. Als vakgroepmanager Omgevingsmanagement bij Dura Vermeer Infra Landelijke Projecten stuur ik 25 collega’s aan en ben ik eindverantwoordelijk voor alle activiteiten. Ook ben ik binnen een vernieuwend bouwteam de projectmanager van een prachtig binnenstedelijk werk. Wat ik vrouwen op Internationale Vrouwendag graag meegeef? Laat van je horen en spreek je ambitie uit.

Voordat ik bij Dura Vermeer aan de slag ging heb ik circa 15 jaar ervaring bij adviesbureaus en opdrachtgevers opgedaan. Zelf riep ik: ik ga nooit voor een bouwbedrijf werken. Ik beken, ik was bevooroordeeld. Vijftien jaar lang zat ik namens waterschappen, provincie en Rijkswaterstaat aan de opdrachtgeverszijde van infraprojecten. Nu zit ik toch sinds anderhalf jaar aan de andere kant van de tafel – en wat is dit gaaf! De ambitie van Dura Vermeer trok me over de streep. Ze willen omgevingsmanagement een prominente plek in de organisatie geven en zo uitgroeien tot beste bouwer. Dat riep bij mij het gevoel op van: ‘wauw, daar wil ik een rol in spelen!’

Als ik iets mee mag geven, dan is het: vrouwen, spreek je ambities uit. Natuurlijk vind ik het jammer dat het gevoel nog overheerst dat de bouw een mannenwereld is. Maar het is precies dat: een gevoel. Zie jezelf niet als minderheid, maar als vanzelfsprekendheid. Je treft vrouwen wellicht minder vaak op de bouwplaats, maar ziet ons sneller op strategische plekken. Ga in gesprek met vrouwen in de bouw. Dan hoor je over de mooie projecten, de ondernemende drive in de branche en hoe gaaf het is iets tastbaars te maken in de wereld.

Techniek versus omgeving

Neem mijn werk. Het onderwerp omgevingsmanagement is reuze interessant. Bij bouwbedrijven staat van oudsher de techniek centraal. Maar kijk je naar de opdrachtgevers, dan heeft omgevingsmanagement een prominentere plek. Zij geloven echt wel dat wij asfalt kunnen draaien en bruggen kunnen bouwen. De toegevoegde waarde zit hem in de manier waarop en hoe we de omgeving hierbij betrekken. Techniek en omgeving horen gelijkwaardig aan elkaar te zijn. Maar dit idee is voor beide nieuw. Hoe implementeer je dat?

Het bruist

Daar ben ik mee aan de slag gegaan. Een geweldige uitdaging, want ik breng met het gehele omgevingsmanagementteam verandering. Niet alleen qua proces en aanpak, ook in cultuur. Hoe krijg je een hele organisatie mee? Dat vergt een aanpak waarin iedereen zich gehoord voelt. Ik startte dan ook met het houden van interviews. Hoe kijkt men naar z’n eigen vakgebied in relatie tot omgevingsmanagement? Hoe ziet de toekomst eruit? Waar zien we meerwaarde? Wat ik ophaal geef ik een plek, want zo wordt het iets van ons allemaal.

Is dit een typisch vrouwelijke benadering? Daar ben ik niet mee bezig. Ik laat mijn 15 jaar aan ervaring voor zich spreken en kan goed onderbouwen waarom dit nodig is. Vorig jaar heb ik met het team dan ook een strategisch plan ontwikkeld met een nieuwe koers. Dat voeren we nu uit. Het is heel leuk om te zien wat voor een energie dit in het team teweegbrengt. Het bruist!

Complexe puzzels

Echt gaaf dus, dit werk. En ik heb niet eens een achtergrond in de bouw. Ik heb politicologie en bestuurskunde gestudeerd en ben altijd met processen bezig geweest. Complexe puzzels oplossen, dat vind ik leuk. Neem het project de Oranje Loper in Amsterdam. Hier vervangen we vanaf de Dam tot het Mercatorplein negen bruggen met een belangrijke corridorfunctie. Midden in de stad beïnvloedt dit duizenden mensen. De trots die je bij een succesvolle uitvoering als team voelt, is bijna onbeschrijfelijk. Je verbetert letterlijk een stukje Nederland.

Kloven dichten

Wat ik hoop? Dat we over vijf jaar bekendstaan als dé bouwer op het gebied van omgevingsmanagement. Voor mezelf hoop ik de kloof tussen opdrachtgevers en opdrachtnemer wat te helpen dichten. Ik schreef er recentelijk met een collega al een paper over. Er vindt een verschuiving van verantwoordelijkheden plaats. We praten altijd over ‘de opdrachtgever’ en ‘de opdrachtnemer’, maar we zijn met hetzelfde bezig. Ik wil bijdragen aan een bewustwording dat het niet uitmaakt wáár je zit. We doen het met elkaar. Opdrachtgever of opdrachtnemer. Maar dat geldt natuurlijk ook voor jong of oud, man of vrouw.