De uit Syrië gevluchte Luay maakt het meer dan waar bij Dura Vermeer

Luay Alhajji komt begin 2019 na een lange reis aan in Nederland. Het land waar hij weer een leven weet op te bouwen. Luay moest noodgedwongen zijn in oorlog verkerende thuisland, Syrië, verlaten. In september 2019 komt hij via de gemeente terecht bij Dura Vermeer waar hij, stap voor stap, een nieuwe weg voor zichzelf weet uit te stippelen.  

Luay maakte een ongemakkelijke indruk tijdens het eerste sollicitatiegesprek vertelt zijn manager Jamal Amghar: “Luay kon niet goed uit zijn woorden komen omdat hij de taal nog nauwelijks sprak. Dit was ook logisch gezien de korte tijd dat hij in Nederland was. Ik voelde dat ik hem op de een of andere manier moest helpen. Toen ik in het Arabisch, de moedertaal van Luay, begon te praten merkte ik direct dat er wat van hem af viel. Eindelijk was er iemand met wie hij kon praten, en verbinden. Ik ben in een eerste gesprek altijd eerst op zoek naar de klik, en die was er. Uit die taalbarrière gaan we dan ook wel komen dacht ik.” 

Leermeester-gezel traject

Luay kreeg de kans om te starten in een zogenaamd leermeester-gezel traject, een traject binnen Railinfra, de spoortak van Dura Vermeer. De focus voor Luay lag de eerste jaren op persoonlijke ontwikkeling en het leren van de taal. Ondertussen liep hij ook mee met collega’s op het werk om de rol van railmonteur te leren kennen, het vak wat Luay wil gaan beoefenen. Luay: “Alles was nieuw. Ik kon een beetje Nederlands toen ik bij Dura Vermeer begon maar ik voelde al direct dat ik het daarmee niet ging redden. Ik kreeg te maken met veel verschillende vaktermen én met verschillende dialecten. Ik wist al snel dat ik niet één maar twee talen moest gaan leren: De vaktaal en de Nederlandse taal.” Luay werkte in zijn geboorteplaats Aleppo in dezelfde branche, maar daar hanteren ze een compleet ander systeem en andere techniek.  

Een beproeving

Het eerste jaar was een beproeving voor Luay. Hij had het zwaar en was veel op zichzelf. Toch vond Luay, na een motiverend gesprek met Jamal en buddy Mo, de kracht om door te zetten. Luay: “Ik voelde opeens, deze kans moet ik pakken. Wat had ik nog te verliezen? Ik had alles al verloren. Daarbij was ik net vader geworden en wilde ik een beter leven voor mijn zoon. Het was geen keuze meer, het was een noodzaak.” Vanaf dat moment werd Luay ook steeds enthousiaster, vertelt Jamal: “Het was heel mooi om dit kantelpunt te zien. Luay kon niet wachten om met zijn eerste cursus te starten. Hij moest alleen eerst de taal nog beter beheersen. Dat was de fundatie voor zijn toekomst”. 
 
Jamal zet alles op alles om Luay zo snel mogelijk die eerste cursus te laten volgen: ”Ik heb Luay elke week een nieuwe opdracht gegeven want met een paar uurtjes taalschool per week kom je er niet. Luay heeft vele Nederlandse boeken en televisieprogramma’s verslonden. Elke week vroeg ik hem om een terugkoppeling. Daarbij heb ik hem steeds gestimuleerd om te praten, zoveel mogelijk, en door zijn schaamte en trots heen te breken. Iets waar hij echt mee worstelde. Het ging niet alleen om de Nederlandse taal, ook moest hij de Nederlandse cultuur leren kennen. En dit is een totaal andere cultuur dan hij kent.” 

Vechtlust

Na veel geduld en doorzettingsvermogen was Luay begin 2022 klaar voor zijn eerste cursus ‘Basistechniek treinbeveiliging’. Luay vertelt stralend dat hij deze eerste cursus succesvol heeft behaald: “Ik heb eindelijk kunnen laten zien wat ik in mij heb. Ik zag het resultaat van mijn werk. Ook ben ik door mijn team flink in het zonnetje gezet tijdens een teamsessie. Zowel het behalen van de cursus als dit moment is voor mij heel belangrijk geweest.” Inmiddels heeft Luay maar liefst negen cursussen behaald, en de volgende twee zijn gepland. Al deze cursussen samen maken dat Luay zichzelf bevoegd railmonteur mag noemen. Jamal: “Luay verdient echt een applaus van iedereen. Het feit dat hij nu railmonteur is laat zijn vechtlust zien van de afgelopen drie jaar. Hij heeft het echt zelf afgedwongen. Het leuke is ook dat iedereen in het team nu om Luay vraagt. Eerst vroegen veel collega’s zich af wat hij kon betekenen voor ons. Dit is puur en alleen omdat ze hem nog niet konden zien, wie hij echt is. Hij kon zichzelf niet uitdrukken vanwege de taal en heeft al een enorme weg afgelegd in zijn leven. Het is geweldig om te zien hoe hij elke dag meer loskomt en zich thuis voelt in het team.” 

Luay ziet de toekomst hoopvol tegemoet “Mijn collega’s hebben mij hoop gegeven voor het leven. Een kans op een nieuwe toekomst. Waar ik eerst op niemand kon terugvallen, heb ik nu mijn collega’s. Het begin was heel moeilijk maar ik heb mijn weg gevonden en weet weer hoe ik moet lopen. Ik ben gemotiveerd elke dag nog meer te leren, verder te groeien en iets van het leven te maken”.  

Werken bij Dura Vermeer Railinfra betekent samenwerken in hechte teams. Heb jij ook, net als Luay, een hart voor het spoor? Bekijk hier alle openstaande vacatures. Het verhaal van Luay sluit aan bij de waarde die Dura Vermeer hecht aan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Iedereen moet volwaardig kunnen meedoen in de samenleving. Dat is waar wij als Dura Vermeer in geloven en graag aan willen bijdragen. Wil jij hier meer over weten? Klik dan hier.