Hoe je je ontwikkelt tot 'champions league speler'

In 2004 komt Thijs Haafkes, vers van school, binnen als stagiair bij Dura Vermeer. Na zijn stage gaat hij bedrijfskunde studeren, maar al snel begint er iets te kriebelen.

De bouw bleef mij trekken. Ik stopte met mijn studie en begon mijn loopbaan bij Dura Vermeer als werkvoorbereider. Later groeide ik door tot werkorganisator en nu ben ik projectleider. Het is een goed besluit geweest; ik heb een mooi en bijzonder vak gekozen.

Je blijft je ontwikkelen

De afgelopen 13 jaar heb ik een flinke ontwikkeling doorgemaakt. Ik kwam binnen als stagiair en begon voorzichtig aan kleine klusjes. Naarmate je groeit en verandert, groeien de projecten met je mee. En dan mag je ineens werken aan een geweldig nieuwbouwproject als AFAS! Een van de grotere projecten die wij op dit moment bouwen als Dura Vermeer. Met alles wat daarbij komt kijken.

Vrijheid en verantwoordelijkheid krijgen

Het succes van AFAS is ook te danken aan de vrijheid die wij krijgen. Het is niet een kwestie van ‘gewoon maar bouwen’ wat een ander heeft bedacht. We denken mee en sparren met onze opdrachtgever. Niet alleen over de uitvoering, maar ook over het ontwerp. Die fasen lopen parallel aan elkaar: tijdens de uitvoering zijn we nog letterlijk het ontwerp aan het bijschaven. Natuurlijk zijn er bepaalde richtlijnen waaraan je je moet houden, maar bij dit werk komt een hoge mate van vrijheid en zelfstandigheid kijken. Dat vertrouwen krijg je ook van Dura Vermeer en dat voelt gewoon heel goed.

Inleven in je klant

Het meest bijzondere aan mijn werk – en AFAS is daar een mooi voorbeeld van – is dat je je moet inleven in je klant. Wij proberen daarom een opdracht van top tot teen te snappen en uit te pluizen. Je verdiept je in de technische wensen en mogelijkheden, maar je probeert je vooral te verplaatsen in je opdrachtgever. Je moet vragen stellen als ‘wie is onze klant?’, ‘wat wil onze klant eigenlijk écht?’ en ‘wat kan ik voor onze klant betekenen?’. Door je niet alleen op de technische aspecten te richten, maar ook nieuwsgierigheid naar je klant te tonen, leg je de verbinding tussen klant en techniek. Dat is de eerste stap naar een succesvolle samenwerking. Daarna vorm je een team en ga je bouwen. Want bouwen, dat doe je niet alleen.

Samen bouwen

Het is dan ook mooi om de ontwikkeling van de mensen in je team te zien. Het zijn harde werkers die de klus ‘gewoon’ willen klaren; je ziet ze groeien in hun werk en in het project. Wat je samen doet, zie je natuurlijk letterlijk vorm krijgen. We bouwen het samen op. Waar je maanden lang over spreekt en energie in steekt, is wat daar komt te staan. Dat is en blijft wel heel speciaal.

Spelen in de ‘Champions League’

Mijn werk is kortom afwisselend en uitdagend. Bij elk nieuw project heb je te maken met een nieuwe opdrachtgever en een andere teamopstelling. Of het nou een zorgcentrum, bioscoop, theater of kantoorgebouw betreft, overal hoort een ander vraagstuk bij. Je begint elke keer weer helemaal opnieuw. Zo krijg je ook nooit het gevoel dat je hetzelfde aan het doen bent. Juist door uitdagingen als het AFAS-project aan te gaan, geeft Dura Vermeer mij het gevoel dat ik in de Champions League speel. Ik mag de mooiste wedstrijden spelen en winnen. Wat wil je nog meer?