Nieuw land, nieuwe taal en nieuw werk bij Dura Vermeer

Amar Saed is zenuwachtig: het is het eerste interview voor de 39-jarige Syrische vluchteling en dan ook nog in een vreemd land in een vreemde taal. Maar het gaat hem goed af, want zo vreemd is Nederland inmiddels niet meer voor hem. Amar werkt ruim een jaar bij Dura Vermeer, als facilitair medewerker. Meestal op het hoofdkantoor in Rotterdam, soms bij andere vestigingen. Hij verzorgt met name kantoorinrichting en werkt hard en graag. Zijn inzet is beloond met een contract.

‘Je moet niet thuis blijven zitten maar in gesprek gaan met mensen. Ik ben eerst acht maanden naar school gegaan en in 2018 kon ik stage gaan lopen bij Dura Vermeer. Ik heb hier diverse collega’s die veel geduld met mij hebben. Ik vraag vaak om hulp, dat is niet altijd makkelijk voor ze.’

In 2015 moesten zijn vrouw en drie kinderen (ondertussen 11, 8 en 5 jaar) vanwege het oorlogsgeweld vluchten uit de Syrische stad Homs. Die werd bijna volledig vernield. Na onder meer een reis per boot belandden zij in Nederland. Amar bleef, maar moest na twee jaar alsnog weg uit zijn vaderland. Hij kwam bij Dura Vermeer via de Stichting Nieuw Thuis Rotterdam (SNTR). Behalve bij het zoeken naar werk en onderwijs, verzorgt deze voor 200 Syrische gezinnen ook een huurhuis, taalcursus en kennismaking met de stad.

Dura Vermeer helpt mensen als Amar graag vooruit in hun nieuwe leven. Lowick Barg (CFO Dura Vermeer) is één van de ambassadeurs van SNTR. Samen hopen zij werkgevers te inspireren om statushouders een kans op de arbeidsmarkt te geven.

In Homs werkte Amar bij de salarisadministratie in het gemeentehuis. Hij is stellig: ‘Ik wil geen uitkering, niet thuis zitten. Werken is goed voor je sociale contacten en je kennis. Je leert veel, ook door te vragen als je iets niet snapt.’ De Dura Vermeer collega’s lopen met hem weg. Ook daarom wil hij er “nog 27 jaar werken”: ‘Waarom zou je iets anders zoeken als je blij bent met je werk? Dura Vermeer voelt als familie.'